Ver-kleden
Vanaf dat onze zoon een jaar of 2 was, was hij dol op verkleden. Het maakte niet uit welke dag het was, welk seizoen, welke temperatuur of welke situatie. Soms liep het zweet hem van de rug, maar verkleden zou hij zich. Alle soorten verkleedkleren had hij: ridders, een clownspak, indianen tooi, de hele dag door was hij aan het verkleden. Hij genoot er ontzettend van en wilde er ook heel vaak bij geschminkt worden of een masker op. Ik genoot weer van hem, van hoe hij speelde, vol fantasie. Maar met regelmaat werd ik er ook gek van: elke keer naar de opvang en later naar school als superman of in een ander verkleedpak… Ik dacht: kan het nou niet ‘es in gewone kleren, doe nu maar ‘es je gewone kleren aan, moet ik je nu alweer schminken.
Sinds ik Kindertolk ben, kijk ik anders naar mijn kinderen. Ik zie nu dat ze me iets willen vertellen, spiegelen als ze me raken met hun gedrag, met hun ontwikkeling, soms zelfs met hun ziek zijn.
Terugkijken realiseerde ik me dat in de tijd dat onze zoon zo druk was met steeds weer verkleden, ook ik druk bezig was met ver-kleden. Hoe ik “kleedjes” af ging leggen, stukjes die niet meer bij me pasten, rollen die ik soort van speelde, los liet, en steeds meer en dichter kwam bij mezelf en ging voelen. Zijn boodschap van toen werd me ineens duidelijk: mama, ga je maar ver-kleden, stop maar met rollen spelen, wees wie je bent.
Bijzonder was dat toen ik mijn Kindertolk opleiding afgerond had, hij steeds minder ging verkleden. Ik kwam steeds dichter bij mezelf, bleef daar ook in door ontwikkelen en doe dat tot op de dag van vandaag. Zijn boodschap voor mijn blinde vlek was duidelijk geworden en hij hoefde het me niet meer te tonen.
Mijn dochter is een beetje alleseter. Ze kan maar doorgaan en vindt ook zoveel lekker. Ik heb soms het idee dat het wel wat teveel is en wat minder kan, maar het is lastig mijn dochter hierin te remmen. Na verloop van tijd realiseer ik me dat ik ook een “alleseter” ben, ik wil al maar meer gevoed worden (leren), nog een cursus hier, een cursus daar, verder ont-wikkelen, verder groeien. Ik heb soms wel het idee dat het teveel is, maar ik kan mezelf hier lastig in remmen. Vanaf het moment dat ik voelde dat het even klaar was met opleidingen volgen, dat ik voor nu het geleerde eerst mocht opnemen, verwerken, hoor ik mijn dochter ineens regelmatig zeggen: ik hoef niet meer te eten, mama, ik zit vol.
Een meisje van 2 jaar slaapt direct wanneer ze door haar vader naar bed wordt gebracht. Het loopt heel anders wanneer moeder het doet: het meisje kleedt zich helemaal uit en gaat rechtop in bed zitten. Moeder heeft van alles geprobeerd en komt uiteindelijk bij de kindertolk. Bij het teruggeven van de vertaling blijkt dat het dochtertje de moeder de boodschap laat zien dat moeder zichzelf mag blootgeven. Dit deed het dochtertje letterlijk door de pyjama uit te trekken. In het consult bevestigt moeder dat ze inderdaad erg gesloten is en dit altijd al een punt van aandacht is. Moeder besloot meer te gaan vertellen aan haar omgeving. En het dochtertje? Zij slaapt als een roosje.
Een jongetje van 3 heeft obstipatie. Zijn moeder bleek een geheim met zich mee te dragen waar ze niet over durfde te praten. De moeder ging vervolgens voor haar zoon aan de slag met haar verleden en nadat ze beter in haar vel kwam verdween zijn klacht. Obstipatie: staat voor het niet kunnen loslaten van dat wat zou kunnen ontlasten.
Een kindje wil zijn kleren niet meer aan, want het knelt allemaal zo. Vader kreeg hierdoor veel strijd met zijn kind. Vraag aan vader was: wat knelt er in jouw leven. Vader gaf aan dat het op werkgebied niet lekker loopt, het stramien knelt. Vader is op zoek gegaan naar ander werk en het kindje kleedt zich weer gewoon aan.